De symptomen van een burn-out en een depressie tonen overeenkomsten. Hierdoor kan men denken dat de aandoeningen met elkaar te vergelijken zijn. Toch zijn er grote verschillen in de symptomen. Daarnaast zijn de oorzaken en behandeling compleet verschillend. Wat zijn deze verschillen tussen een burn-out en een depressie?
Een depressie is een stemmingsstoornis en kan een of meerdere oorzaken hebben, die verschillen van hormonale en erfelijke factoren tot sociale of psychische factoren. Daarnaast kan medicatie of een ingrijpende gebeurtenis een depressie veroorzaken of in de hand werken.
Een burn-out ontstaat door mentale overbelasting gedurende een langere periode. Het is een stoornis in de energiebalans, niet in de stemming. Het hebben van weinig energie heeft wel vaak invloed op iemands stemming.
Stresshormonen, zoals cortisol en adrenaline, spelen een grote rol in het krijgen van een burn-out. De aanhoudende stress die de burn-out veroorzaakt, wordt meestal grotendeels geweten aan werk, maar vaak zijn er ook andere zaken die kunnen meespelen, zoals een druk gezinsleven of geldproblemen.
Een burn-out is niet erfelijk. Iemands karaktereigenschappen kunnen wel meespelen. Zo zal een perfectionist sneller een burn-out krijgen dan iemand die alles met een korreltje zout neemt.
Er zijn een aantal overeenkomsten tussen het ziektebeeld van een burn-out en het ziektebeeld van een depressie. Zo ziet men bij beide vaak lusteloosheid en fatigue terug. Toch zijn er ook grote verschillen.
Iemand met een depressie heeft te kampen met zeer sombere gedachten die zijn dagelijkse leven beïnvloeden of soms zelfs vrijwel helemaal stopzetten. Het kan om een korte periode gaan, maar deze stemming kan ook zeer lang aanhouden. Iemand die hier al langer last van heeft, herkent vaak zelf wel de triggers die aan een depressieve periode voorafgaan, maar het doorbreken van de negatieve spiraal is zeer lastig.
Iemand met een burn-out kan minder goed met prikkels omgaan dan eerst. Hij reageert hier sneller emotioneel op, al dan niet boos, geïrriteerd of verdrietig. De emoties vliegen eigenlijk alle kanten op. Hij ervaart wellicht angstgevoelens of neerslachtige gevoelens. Ook piekert iemand met een burn-out meestal veel en gaat het concentratievermogen omlaag.
Iemand met een depressie heeft in principe wel de energie om activiteiten te ondernemen, maar heeft er geen zin in. Hij heeft geen levenslust en kan kampen met suïcidale gedachten. Activiteiten die hij eerst met veel plezier deed, lijken nu de moeite niet meer waard. Iemand met een burn-out wil wel graag activiteiten ondernemen, maar kan dit simpelweg niet meer, omdat hij zowel mentaal als lichamelijk volledig is uitgeput. Hij kan echter nog wel plezier beleven aan activiteiten in het leven.
Iemand met een depressie komt vaak ’s morgens maar moeilijk op gang. Tegen de avond voelt hij zich in de regel wat actiever. Iemand met een burn-out is juist in de ochtend actief, maar is tegen de middag al uitgeblust.
Bij een depressie wordt de stoornis in de stemming behandeld en bij een burn-out behandelt men de verstoring die in de energiebalans is opgetreden.
Zoals gezegd, heeft iemand met een depressie in principe nog wel de mogelijkheid om activiteiten te ondernemen, maar heeft hij hier geen zin in. Daarom is het belangrijk dat iemand met een depressie geactiveerd wordt. Hij moet juist wel activiteiten gaan ondernemen. Daarnaast wordt er soms medicatie voorgeschreven.
Iemand met een burn-out heeft niet de energie om activiteiten te ondernemen. Daarom moet er aan zijn energieniveau gewerkt worden. Hij moet het eerst wat rustiger aan doen en stresstriggers vermijden. Langzaam maar zeker wordt het ondernemen van activiteiten weer opgebouwd. Voordat de diagnose voor een burn-out gegeven kan worden, wordt er bloedonderzoek gedaan om andere mogelijke oorzaken voor de vermoeidheid uit te sluiten. Denk aan medische problemen als bloedarmoede of schildklierproblemen.
Voor zowel iemand met een burn-out als voor iemand die een depressie heeft, kan het nuttig zijn een psycholoog of psychiater in de arm te nemen.
